ชอบดูดาวกันไหม??
คำถามนี้ผมถามคนอื่นอยู่บ่อยๆครับ ส่วนมากก็เป็นเพื่อนๆนี่แหละ ส่วนมากก็มักจะตอบกันว่า “เฉยๆ” รองลงมาก็คงเป็น “ไม่ชอบ” ส่วนคนที่บอกว่า “ชอบ” อย่างผมน่ะ มีน้อยคนนัก
แต่ในจำนวนน้อยนี้ มีหนึ่งคนที่ผมดีใจที่สุดที่เขาชอบ นั่นก็คือ “คุณแม่” ของผมเองครับ แม่ชอบมองท้องฟ้าบ่อยๆ วันไหนมีดาวสวยๆ ท่านมักจะโทรมาถามผมเสมอว่า “นั่นมันดาวอะไร” หรือโทรมาบอกว่า “วันนี้พระจันทร์สวยดีนะ” อยู่บ่อยๆ
เมื่อก่อนเป็นอย่างไรผมไม่ทราบ แต่หลังจากที่แม่รู้ว่าผมชอบดูดาว แม่ก็ดูดาวกับผมตลอด แถมยังบอกผมด้วยว่า “ลูกเป็นคนโรแมนติกนะ” กว่าผมจะเข้าใจสิ่งที่แม่พูดตอนนั้น ก็ผ่านไปหลายปี
เอาล่ะ แอบออกนอกเรื่องไปนิดหน่อย ลองมาคิดๆดูเล่นๆ ว่าทำไมคนส่วนมากที่ผมเคยถามคำถามข้างต้น ไม่ค่อยมีใครชอบดูดาวกัน บางคนเขาบอกว่ามันไม่มีอะไร บ้างก็บอกว่าจะดูไปทำไม ไม่มีประโยชน์ บ้างก็บอกว่า ดูไม่เป็น เลยไม่อยากดู ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลก็คงสรุปได้สั้นๆว่า สำหรับพวกเขาแล้ว การดูดาวไม่ช่วยอะไร
ทำไมคิดแบบนี้กัน? คำถามนี้ค้างคาใจผมมานานแล้วล่ะครับ แต่ผมคิดว่า คงเป็นพื้นฐานของสังคมเรา ต้องดิ้นรน หาเช้า-กินค่ำ คงไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องอื่นนอกเหนือจากนี้มากนัก
ต่างจากในต่างประเทศเขาสอนให้เด็กคิดเป็น คิดอะไรหลายๆอย่าง ให้รู้จักใฝ่รู้มากกว่าเรา จึงเห็นเขาเก่งหลายด้าน เรื่องดาราศาสตร์ก็เช่นกันครับ เพราะว่าบ้านเราไม่ค่อยมีใครสนใจจริงๆจังๆ มากนัก การเรียนการสอนดาราศาสตร์จึงมีไม่มาก พอไม่ค่อยสอน เด็กมันก็ไม่ค่อยเอา ไม่ค่อยสนใจกัน จะว่าเด็กไทยมีนิสัยแบบนี้ ก็คงไม่ผิดหรอกครับ
ถึงแม้มันจะเป็นคำถามเล็กๆน้อยๆ แต่มันก็สะท้อนให้เห็นสังคมไทยเราอีกด้านหนึ่งได้เหมือนกัน… ถึงแม้บ้านเมืองเราจะยังไม่เข้าที่เข้าทาง แต่ผมก็เชื่อว่า จำนวนคนที่สนใจเรื่องดาราศาสตร์ยังเพิ่มมากขึ้น ถึงแม้จะเพิ่มทีละน้อยๆก็ตามที…